Jazz Nu N° 1e jaargang - n°4

Inhoud

Zoals aangekondigd, staat dit vierde nummer van Jazz Nu in het teken van het Nederlandse workshopgebeuren in de geïmproviseerde muziek. In eerste instantie had de redaktie een special voor ogen, die enkel en alleen een uitgebreide studie over dit onderwerp zou bevatten : interviews met buitenlandse musici, die hier workshops verzorgen, een onderzoek naar hetgeen op de Nederlandse conservatoria gebeurt in het kader van de geïmproviseerde muziek, een uitgebreide discussie met alle Nederlandse workshopleiders, een enquête onder workshopdeel-nemers, verslagen van workshopbijeenkomsten, enzovoort. Op de eerste plaats bleek dit onderwerp echter zo uitgebreid en zoveel meer voorbereidingstijd te vragen en bleek op de tweede plaats ook dat we onmogelijk aan een aantal aktuele zaken voorbij konden gaan, dat we besloten dit nummer als eerste aanzet in een richting te beschouwen en regelmatige follow-ups te publiceren in de komende nummers van Jazz Nu. Uit de oorspronkelijke opzet zijn drie artikelen bewaard :

• p 136 : Half november organiseerde Jazz Nu sen eerste bijeenkomst van NederLandse workshopleiders. Deze vergadering verliep niet in de vorm van een discussie, zoals we aanvankelijk hadden gehoopt, maar men wisselde elkaar konkrete informatie uit over de gang van zaken bij de diverse workshops. Een door vele handen en pennen samengesteld verslag staat op.136

• p 145 : Niet aanwezig op deze bijeenkomst waren Gijs Hendriks on Herman de Wit. Zij bleken echter weer de enige aanwezigen op een tweede afgesproken datum, gepland op verzoek van de deelnemers aan het eerste gesprek. Omdat dit tweegesprek meer ingaat op wat inhoudelijke en organisatorische problemen en bovendien een prettig leesbaar verloop heeft, is het door Gijs Tra nader uitgewerkt. Het resultaat vindt vanaf p.145

• p 162 : Behalve aan de workshopleiders hadden we ook aan de deelnemers een aantal vragen te stellen. De verzamelde antwoorden staan op p.162

• Tot zover het workshopgebeuren.

• p 158 : Eind november overleed in Jamaica, New York, Lennie Tristano op 59-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartaanval. Sinds 1945 opereerde de pianist, stichter van de Tristano-school en van de zogenaamde Cool, In de marge van de jazz. Vanaf 1955 leefde hij in vrijwel totale afzondering en pogingen om hem voor een publiek terug te brengen Liepen steevast stuk op zijn cynische weigeringen. Maar het laatste woord over deze kontroversiële figuur is nog niet gezegd. Rob Leurentop schetst het portret van een legendarische pianist-komponist-muziekpedagoog,

• p 161 : Rob Leurentop schreef eveneens de tweede aflevering van zijn “België“-column en Bert Vuijsje zijn vierde “Boeking“. Beide rubrieken staan op p.161

• p 152 : Om dit nummer van Jazz Nu ondanks kerst- en nieuwjaar drukte hij drukker en P.T.T. (die zoals we begrepen hebben normaal ook al niet zo erg meehelpt het blad op tijd bij de abonnees te bezorgen), kwam de deadline voor kopij deze maand een week vroeger te liggen dan normaal. Dat betekent onder andere dat de konsertverslagen dateren van eind november en begin december. Desondanks zijn weer zes pagina’s gevuld vanaf p.152

• p 165 : In diezelfde periode mocht Jan Rensen bij Sint Nikolaas op schoot. Zijn opgewonden verslag staat op p. 165

• p 166 : MPS had het schitterende idee on Archie Shepp’s “Live at Donaueschingen“ heruit te brengen in de serie Jazz Time, zodat met alle reissues van Impulse, America en Inner City (BYG) bijna de volledige Shepp-discografie in de handel verkrijgbaar is. Dat deze live-elpee uit 1967 in dat repertoire een heel bijzondere plaats inneemt legt Willem Kühne uit op p.166

• p 170 : Nog veel meer platen, met extra aandacht voor “Frames“, de elpee van Keith Tippet’s nieuwe supergroep ARK, staan besproken of gesignaleerd op p.170

• p 179 : Het nieuws van deze maand, inklusief de konsertagenda voor januari, vanaf p.179